Përshkrim
Njeriu që qesh – Vëllimi I -Viktor Hygo
Një djalë i vogël, Guinpleni, i cili rrëmbehet dhe keqtrajtohet nga një grup mizorësh që e gjymtojnë duke i gdhendur në fytyrë një buzëqeshje të përjetshme.
Ai mbetet vetëm në një natë të acartë, derisa gjen një foshnje të braktisur, Dea, gjysme te vdekur mbi trupin e s’ëmës. Një gaztor endacak, Ursusi,i merr nën kujdes.
Rritja e Guinplenit, dashuria e tij e pastër për Dea-n dhe jeta e tyre si artistë udhëtues përshkruhen me një ndjeshmëri të rrallë. Në sfond, Hygo ndërton një tablo të fuqishme të Anglisë së shekullit XVII, ku aristokracia jeton në luks ndërsa populli mbytet në mjerim.
Ky vëllim është një udhëtim i dhimbshëm drejt kuptimit të humanitetit, të vlerës së shpirtit përballë pamjes së jashtme, dhe i peshës që mban njeriu për të qenë i ndershëm në një botë të padrejtë.
Shqyrtime
Ende pa shqyrtime.